کتاب رمزگشایی آتش و پدیدارشناسی حرارت

نوشتن، موهبتی کم ­نظیر و قلم، معجزه­ گری بی­ همتا است؛ قلم محترم است، به ­ویژه قلمی که خوب و خوش بنویسد و از لطافت طبع و از بداعت علم بگوید. توانایی نوشتن موهبتی است بس بزرگ، چرا­که انسان به ­وسیله ­ی آن اندیشه‌هایش را به بیان می­آورد؛ نه فقط اندیشه و علم را، بلکه هنر درون را در بیرون به تصویر می­کشد. با وجود اهمیت زیاد نوشتن ولی برایم چه سخت بود در زمینه­ای بنویسم که بطور کامل در تخصص من نبود. درست است که تخصص اینجانب یعنی سنجش­ از­دور حرارتی خود یک موضوع کاملا بین رشته ­ای است ولی این بار می­خواستم حرفی جدید در زمینه آتش دیروز و حرارت امروز بزنم. می­خواستم ببینم که آیا آتش گذشته می­تواند چراغ راه کوچه ­های تنگ و تاریک فردا باشد؟! پس لازم بود به یک وادی دیگر یعنی ورای روش­های معمول نوشتن پا بگذارم. این کتاب نه فقط پای علم و فناوری را به میان می­کشد بلکه حرف­هایی هم از نقش هنر و ادبیات و فلسفه به­ میان می­آورد. خلاصه با همه سختی­ها به لطف خداوند، راه بر من هموار و هموارتر گردید به طوریکه که اکنون شاهد استقبال از این اثر کاملا بین رشته­ای هستم. پس بنویسیم زیرا نوشتن موهبتی است بس بزرگ که انسان به ‌وسیله آن اندیشه‌هایش را به تصویر می‌کشد. نه فقط اندیشه و علم را بلکه هنر درون را به هنر بیرون پیوند می‌زند. توانایی واقعی بشر از زمانی شروع شده است که توانسته بر روی کاغذ بنویسد و یا بر روی سنگ حک کند. دلیل ابتدایی بشر برای نوشتن را ترس او از فراموشی و نیازش به ثبت وقایع می­دانند. شگفت­ آور است که چرا بشر را این­گونه می­پندارند؟!