دوباره موسم نو روز آمد
چو خورشید جهان افروز آمد
کماچ و ماچ و عیدی ور ملا شد
که پر خوردن بلای جان ما شد
دوباره معده شد از درد شاکی
که صاحب جان مکن ور هم خوراکی
چو کردی لطف با هندونه کرک
مکن دیگر کماچ گنده را پرک
همو بتر که آدم در جوونی
بگیره یاد رسم سیرمونی