... برایـم بسـیار سـخت اسـت کـه مقدمـه بـرای کتـاب خاطـرات بنویسـم. هنـوز در بـاورم نمیگنجـد، آن فرزانـه دوران و انسـان شـریف و مهربـان، دیگـر در کنـار مـا نیسـت. ...آیــت الله هاشــمی، بــه جهــت ســهم عظیــم و تعییــن کننــده ای کــه در مراحــل مختلــف انقــلاب شــکوهمند اســلامی و تــداوم آن داشــته انــد، شــخصیتی ملــی هسـتند و انتشـار آثـار باقیمانـده از ایشـان، یـک اقـدام انقلابـی و ملـی اسـت. سـال 1373 ،در حالـی آغـاز شـد کـه قطـار بازسـازی کشـور بـا سـرعت باورنکردنـی پیـش می رفـت .در برنامـه اول توسـعه، چهـره کشـور بـه کلـی دگرگـون شـد کـه بنـا بـه اذعـان ناظـران، در همـه طـول تاریـخ ایـران، بـی سـابقه بـود. مخروبه هـای جنـگ کـه انـدوه شـدیدی را بـه روحیـات مـا تحمیـل مـی کـرد، بحمـدالله بازسـازی شـده و شــهرهای جنــگ زده کــه برخــی بــه کلــی از روی زمیــن محــو شــده بــود، بــا مردمـی بانشـاط و امیـدوار، بـه زندگـی بازگشـته بـود..."