روش تدریس، مجموعه ای از اصول، روندها و روش هایی است که توسط معلمان برای رسیدن به یادگیری مطلوب در دانش آموزان اجرا می شود.این اصول و روش ها تا حدودی با توجه به ماهیت موضوعی که باید تدریس شود و تا حدی توسط باورها و نظریه ها در مورد اینکه دانش آموزان چگونه یاد می گیرند، تعیین می شوند. در نیمه اول قرن بیستم، الگوی رایج تدریس تقریبا به طور کامل تدریس معلم محور همراه با استفاده زیاد و پرحجم از کتاب بر تسلط بر، تمرین، و کار بود. به وضوح تمرکز بر تسلط بر موضوع بود و توجه اندکی به این می شد که چگونه می توان چنین یادگیری را در دانش آموزان تسهیل کرد. در هر درس، معلمان ابتدا به سخنرانی و ارائه موضوع پرداخته و سپس از دانش آموزان می خواستند تا تکلیف مربوط را انجام بدهند. برخی معلمان انجام بحث را تشویق می کردند، اما در کل به نظر می رسید کلاس خوبی بود چرا که آرام بود.سپس، تکالیف انجام شده ی دانش آموزان علامت زده می شد و بر اساس نتایجی که کسب کرده بودند، نمره گذاری می شدند.این رویکرد برای تدریس تقریبا در تمام موضوعات برنامه ی درسی مورد استفاده قرار می‌گرفت.هیچ کسی سوال نمی کرد که آیا این روش موثر است یا نه؛ این یک سنت بود.
کتاب آنچه معلمان در مورد روش های تدریس باید بدانند
پازینه