این مجموعه شامل چهارده مثنوی است، مثنوی‌هایی فراتر از مشق و ردیف‌های تاکنون منتشر شده. بهمن کاظمی بخشی از تمایزات این اثر را چنین توصیف می‌کند:«در مثنوی شور گوشه‌ها به آرامی و به تدریج درپی یکدیگر قرار می‌گیرند و شنونده به پرده های بالاتر سوق داده می شود؛ اجرای ریتمیک در میانه‌ی مثنوی روایت را از مشق و درس مجزا می‌کند؛ تقطیع کلمات با تحریرهای جدا کننده حائز اهمیت است؛ اجرای مثنوی کرد بیات در میانه‌ی شور نیز منحصربه‌فرد است. در این مثنوی گردش ملدی در گوشه‌های مختلف از جمله قطار و تحریرها و فرودهایی که حالات عرفانی و خانقاهی روایت را نمایان می‌کنند قابل توجه است. تحریرهای متنوع در مثنوی ماهور و گردش ملدی در محدوده‌ی گوشه‌های مختلف این دستگاه، شروع متفاوت مثنوی دشتی، ترکیب حجاز و گبری در مثنوی ابوعطا و اجرای مثنوی شوشتری که پیش از این به صورت رسمی شنیده نشده است، پیچیدگی‌های تحریر و فرودها در مثنوی سه‌گاه، همایون و راست و چهارگاه نیز وجوه دیگر تمایز این اثرند.»
آلبوم موسیقی مثنوی در موسیقی دستگاهی ایران
موسسه فرهنگی و هنری ماهور