اعتراف شاید نمی آمدی اگر می دانستی من چقدر واژه به تاراج بردم و از زبان سکوت حرف کشیدم برای سرودنت بارها به همه ی کوچه های منتظر دروغ گفتم در افسون آمدنت شاید نمی آمدی اگر می دانستی من برای همه ی نیمه شب های دیروقت خواب هایت را گفته ام و برای همه ی صبح های ساده دل آوازهایت را خوانده ام.
نیماژ