سرمایه و زمان دو عمال مهم در تولید یک محصول کشاورزی هستند. یک کشاورز محصول را نه تنها برای مصرف خانواده خود، بلکه برای عرضه به بازار نیز تولید می کند. بنابراین کشاورز بخشی از اقتصاد بازار را تشکیل می دهد، او باید محصول خود را در بازار به بیشترین قیمت بفروشد که هزینه های مربوطه را بازگرداند و در نهایت از فروش محصول سود ببرد. میوه ها، سبزی ها و گیاهان زینتی از جمله مهم ترین فرآورده های باغی هستند که نقش مهمی در تأمین نیاز غذایی و سلامت جسمی و روحی انسان بازی می کنند. این فرآورده ها از آغاز تاریخ بخشی از رژیم غذایی و چشم انداز مجل زندگی بشر بوده اند و اهمیت غذایی آن ها در زمان های اخیر تشخیص داده شده است.
این فراورده ها به دلیل داشتن طوبت زیاد، بسیار فسادپذیر هستند و از زمان برداشت تا زمان مصرف ضایعاتی از نظر کمیت و میفیت خواهند داشت. میزان این ضایعات بر اثر آمار متفاوت است. به طور متوسط در کشورهای پیشرفته بین 5 تا 25 درصد و در کشورهای در حال توسعه 25 تا 50 درصدو حتی گاهی بیشتر از 50 درصد می باشد.
بالا بودن ضایعات پس از برداشت با توجه به افزایش روزافزون جمعیت جهان مشکلات کمبود غذا را بیشتر می کند. در کشورهایی که سیستم کشاورزی پیشرفته ای دارند، پیشرفت های قابل توجهی در در زمینه فیزیولوژی و فناوری پس از برداشت صورت گرفته است. چنین عملیاتی نه تنها ضایعات این گروه از فرآورده ها را به حداقل می رساندبلکه کیفیت آن ها را نیز در طی حمل و نقل، جا به جایی، انبارداری و بازاررسانی حفظ خواهد کرد.
کتاب فیزیولوژی و فناوری پس از برداشت فرآورده های باغبانی
زرین اندیشمند