این دوازده اتود، آمیختهای از تکنیکهای قرون گذشته و معاصر است که میتواند مهارت نوازندگان حرفهای را افزایش دهد. این اتودها با استفاده از پاساژهای کروماتیک فراوان، از مرزهای تنالیته فراتر میروند. حال آنکه برای هر اتود، یک مرکز تنال وجود دارد. ترازمندی میان صدادهی معاصر و ساختار جملهبندی موسیقایی، در هر اتود، به خوبی برپا شده است.
کتاب دوازده اتود برای ویولا