کتاب حضرت سکینه (س)

و امّا سکینه سکینه دائما در کنار پدرش بود و به محض ورود پدرش، به سوی او می شتافت و آنقدر با او انس می گرفت تا هموم او را کاهش دهد. ... با وجود همدردی با پدر در شب های دردناک طولانی، صبح با شادابی و نشاط و مزاح برمی خاست. چنانچه یکی از افراد خانواده اش به او گفت: «تو خیلی مزاح می کنی و خواهرت فاطمه مزاح نمی کند.» و او فورا پاسخ داد: «برای اینکه او را به اسم جدۀ مومنه مان نامگذاری کرده اید و مرا به اسم جدۀ دیگرمان» یعنی فاطمه زهرا رضی الله عنها و آمنه بنت وهب که در پاسخ سکینه اشاره به آلام و احزان جده اش زهرا دیده می شود. سکینه بود و برادر تنی اش عبدالله بن الحسین از مادرشان رباب. برادران پدری اش: علی اکبر ابن الحسین که مادرش لیلی بود همچنین علی اصغر زین العابدین که مادرش سلافه دختر یزدگرد آخرین پادشاه فارس بود که با دو خواهر دیگرش در فتح بلاد فارس اسیر شدند و همراه سایر اسرا نزد عمر آورده شدند و او رضی الله عنه امر کرد که همه آنها را بفروشند ولی امام علی برای نجات آنها از این وضعیت دردناک وارد عمل شد و گفت قیمت گذاری شوند و پس از قیمت گذاری هر کس را که خود آنها مایل بودند آنهارا بخرد. آنها قمیت گذاری شدند و علی برای سه جوان نیکوی قریش انتخاب کرد. اولی را برای پسرش حسین که برای او علی اصغر را به دنیا آورد. دومی را برای محمد بن ابی بکر که برای او قاسم را به دنیا آورد. و سومی را برای عبدالله بن عمر که برای او سالم را به دنیا آورد. و علی اصغر زین العابدین از خواهرش سکینه ده سال بزرگتر بود. و برادر چهارم سکینه جعفر بن الحسین بود که مادرش از قبیله یلی بود.