از اواخر قرن نوزدهم، بسیاری از روشنفکران شروع به اصرار کردند که دانش علمی با باور سنتی خداباورانه در تضاد است - اینکه علم و اعتقاد به خدا "در حال جنگ هستند". فیلسوف علم استفان مایر با بررسی سه اکتشاف علمی با مفاهیم کاملا خداباورانه این دیدگاه را به چالش می کشد. مایر با تکیه بر طرح هوشمندانه حیات نشان می دهد که چگونه اکتشافات کیهان شناسی و فیزیک همراه با اکتشافات زیست شناسی به تعیین هویت هوش طراحی کننده در پشت زندگی و جهان کمک می کند.
مایر استدلال میکند که خداباوری – با تأیید آن مبنی بر خالق متعالی، باهوش و فعال – شواهدی را که در مورد منشاء بیولوژیکی و کیهانی داریم به بهترین شکل توضیح میدهد. پیش از این مایر از تلاش برای پاسخ دادن به سوالاتی در مورد "چه کسی" ممکن است زندگی را طراحی کرده باشد خودداری می کرد. اکنون او پاسخی مبتنی بر شواهد به شاید راز نهایی جهان ارائه می دهد. با انجام این کار، او نتیجهگیری خیرهکنندهای را نشان میدهد: دادهها نه تنها از وجود یک طراح هوشمند از نوعی - بلکه وجود یک خدای شخصی پشتیبانی میکنند.
کتاب بازگشت فرضیه خدا