اگر بخواهم و بتوانم خودم را در دو کلمه بیان کنم باید عنوان شاعر-ریاضیدان را انتخاب کنم. به یاد ندارم چگونه شعر در من جاری شد. فکر می کنم همیشه با من بوده است و هرگز آن را از خود جدا نیافته ام. ریاضیات را اما آکادمیک آموختم. اگرچه در هر یک از این دو عرصه به طور جداگانه فعالیت می کنم اما همیشه دراین اندیشه ام که چگونه فضا ها و ساختارهای شگفت انگیز ریاضیات را می توان در شعر متجلی کرد و برعکس چگونه می توان از خلاقیت شاعرانه در علم بهره جست. غیر از این ها آن چه در درجه ی اول به زندگی من معنا می دهد حضور شاد همسرم و فرزندانم مازیار و مانی است.
