پژوهشگر و نویسندۀ ایرانی. در ۱۳۳۶ به پاریس رفت. پس از تحصیل در رشتۀ سینما در رشته‌های جامعه‌شناسی، هنر و فلسفه به تحصیل پرداخت، و سپس در رشتۀ ادبیات فارسی دانشنامۀ دکتری گرفت. پس از فراغت از تحصیل، در دانشگاه رنه دکارت پاریس تدریس کرد. اسحاق‌پور در زمینۀ سینما، نقاشی، فلسفه و ادبیات کتاب‌های متعددی به زبان فرانسه تألیف کرده که بیشتر آن‌ها به زبان‌های مختلف ازجمله فارسی ترجمه شده‌اند. بر مزار صادق هدایت، نام نخستین کتابی است که از اسحاق‌پور به زبان فارسی ترجمه شد. این کتاب تفسیری نو از بوف کور هدایت است. کتاب دیگر او صد سال سینما نام دارد و بیشتر متأثر از کتاب‌های ژیل دولوز است. ازجمله آثار مهم اسحاق‌پور در حوزۀ سینما، کتاب اورسون ولز، سینماگر است که در ۳ مجلد به‌چاپ رسیده است. در سال ۲۰۰۱، سندیکای ملّی نقد سینما به آن جایزۀ بهترین کتاب فرانسوی را اعطا کرد. وی علاوه بر تحقیق دربارۀ سینماگران بزرگ جهان، به سینمای ایران، ازجمله آثار عباس_کیارستمی، نیز توجه دارد و آثار متعددی در این زمینه منتشر ساخته است. اسحاق‌پور درباره نقاشی نیز آثاری به چاپ رسانده که از آن جمله کتاب مینیاتور ایرانی: رنگ‌های نور، آینه و باغ است. وی در این کتاب می‌کوشد تا علاوه بر بیان ویژگی‌های هنری و زیباشناختی مینیاتور ایرانی، قرابت‌های این هنر ایرانی را با هنر چینی، عربی و غربی نشان دهد. فلسفه نیز ازجمله حوزه‌های تحقیقات اسحاق‌پور است. وی سال‌ها با لوسین گلدمن، متفکر فرانسوی، همکاری داشت. مقدمه‌ی او بر کتاب گلدمن، لوکاچ و هایدگر و نیز کتاب او درباره پل نیزان، نویسنده و متفکر فرانسوی، ازجمله آثار وی در این زمینه است.
زمانی در تاریخ بشر، تمامی آثار ادبی به نوعی فانتزی به حساب می آمدند. اما چه زمانی روایت داستان های فانتزی از ترس از ناشناخته ها فاصله گرفت و به عاملی تأثیرگذار برای بهبود زندگی انسان تبدیل شد؟
