ری‌را عباسی (خرم‌آباد 9 خرداد 1341- )؛ نویسنده، شاعر و بنیان‌گذار شعر صلح. وی عضو جنبش جهانی شعر برای تغییر در جهان است. در سال 1366 ساکن تهران شد و همزمان شعر و رمان را در همان سال آغاز کرد. اولین شعرهایش در مجلههای آدینه، کلک و دنیای سخن چاپ شد و داستانی را در کارنامه منتشر کرد. عباسی در سال 1384 فراخوانی به هفت زبان ترجمه و شاعران جهان را به شعرِ صلح دعوت کرد. در سال 1385 نخستین تندیس شعرِ صلح در جهان توسط تیم این جشنواره ساخته شد. در سال 1386 جشنوارۀ بین المللی شعر صلح با اشعاری از بیست کشور در ایران- تهران (خانه هنرمندان) به همت او برگزار شد که هفت برگزیده (4 نفر ایرانی و سه نفر دیگر از ایتالیا، عراق و برندۀ تندیس از بریتانیا-ولز) داشت. او دوبار جایزه برای داستان کوتاه (مینی مال) و جایزۀ پروین اعتصامی را در کارنامه‌اش دارد. در سال 1390 بورسیۀ پرینس کلاوس* را برای حضور در جشنواره و جنبشِ جهانی شعر در کلمبیا به‌دست آورد. جایزۀ نقدی همراه با تقدیرنامه ای از سوی مجلهء بین المللی ا اس جی آی** در ژاپن، به‌خاطر انتشار مقاله‌‌ای کوتاه و انتشار شعر ِ«زمین سپید می‌خواند» دریافت کرد. اشعار عباسی تاکنون در آنتولوژی‌‌های مختلف جهان و در مجلههای رسمی به زبان‌های ایتالیایی، انگلیسی، آلمانی، ژاپنی، اسپانیایی، چینی، رومانیایی، هندی، کردی، ترکی، عربی و در مجلههای معتبر آمریکا، انگلیس، مکزیک، کلمبیا، هندوستان و ایتالیا، ژاپن و… منـتشر شده است. از وی مقاله‌های متعددی در ایران و هندوستان منتشر شده. در سال 1377 با کیانوش عیاری در کنار بازیگرانی دیگر در فیلم “بودن یا نبودن” همکاری کرد.
