اکبر بهداروند از پدر و مادري بختياري و از ايل هفت لنگ در بهار 1329 در شهرستان انديمشک، که در زمان تولد ايشان قصبه اي کوچک بود، متولد شد. پدرش کار فني راه آهن بود و مادرش خانه دار. تحصيلات ابتدايي را در دبستان هاي سعدي، شاه پدر و داريوش انديمشک سپري کرد و تحصيلات دبيرستاني را در دبيرستان هاي شاپور و مولوي انديمشک و پهلوي سابق دزفول به اتمام رساند و بعد به سربازي رفت و در آن دوره سپاهي دانش شد. در محروم ترين منطقه ايران يعني بخش بشاگرد از توابع ميناب، جنوب استان هرمزگان، مشغول به خدمت آب و بابا شد که نه آن منطقه آب داشت و نه نان و باباها هم براي امرار معاش زندگي براي شيخ نشين هاي عربي کار مي کردند. بعد از اتمام خدمت سربازي در دانش سراي تربيت دبير آبادان در رشته ادبيات قبول شد و بعد از اين دوره براي تدريس عازم شهرش انديمشک شد و به مدت 13 سال در مدارس انديمشک به تدريس پرداخت. سال65 دچار بيماري شد و بعد از خاتمه دفاع مقدس از انديمشک به شهرستان کرج اعزام شد که دوباره روز از نو و روزي ازنو،درس شروع شد و ادامه تحصيل در رشته ادبيات فارسي. بهداروند در سال65 همکاري ادبي خود را با حوزه هنري در تهران شروع کرد و هم چنين در روزنامه اطلاعات و کيهان و کيهان فرهنگي مشغول به کار شد. سال ها در حوزه کارشناسي شهر با مطبوعات و ناشران کار کرد. داراي يک پسر31 ساله، مهندس عمران و دو دختر 26و24ساله که دختر بزرگش به خانه بخت رفته است و پسرش هم داماد شده و دختر کوچکش در رشته کارشناسي ارشد ترجمه زبان انگليسي ادامه تحصيل مي دهد. همسر ايشان از هم شاگردي هاي دوران تحصيل ايشان هستند که به اتفاق بازنشسته شده اند. ساکن کرج است و فعلاً هم در کيهان فرهنگي مشغول خدمت است.
