هرمز علی‌پور زادهٔ ۴ اسفند، ۱۳۲۵ در ایذه از شاعران معاصر ایرانی است. وی در ابتدا به داستان‌نویسی روی‌آورد؛ اما کار جدی‌اش در شعر از سن بیست سالگی و با چاپ شعری از او در مجله فردوسی شروع شد. وی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌های شعر ناب محسوب می‌شود، که در ادامه‌ی مسیر ادبی خود از شعر ناب فراتر رفته و اندازه و نهایتی برای شعر قائل نیست. علی‌پور فارغ‌التحصیل رشته کارشناسی ادبیات فارسی است که پس از سی سال اشتغال در آموزش و پرورش بازنشسته شده‌است. از وی طی بیش از پنجاه سال فعالیت ادبی، کتاب‌های متعددی همچون: «با کودک و کبوتر» (نشر موج، ۱۳۶۰)، «سب‌بابه»، «سپیدی جهان»، «همین دیدن‌ها»، «نرگس فردا»، «الواح شفاهی»، «اوراق لاژورد»، «علف یونان به لغت عذرا»، «۵۴ به دفتر شطرنجی»، «فاخته هیمالیا»، «ریحان آلفابت»، «گیاه کهکشان» ، داغ بی‌بی، به کوچه‌ی زنبق و .. به چاپ رسیده‌است.