فرانتس فانون (Ibrahim Frantz Fanon زاده ۲۰ ژوئیه ۱۹۲۵ – درگذشته ۶ دسامبر ۱۹۶۱) یک نویسندهٔ فرانسوی زبان اهل مارتینیک، و یک مقاله‌نویس، روانپزشک و انقلابی بود. همچنین او را به اسم ابراهیم فرانتس فانون می شناسند. می‌توان او را متفکری برجسته در قرن بیستم به خاطر استعمارزدایی و روان‌آسیب‌شناسی استعمار دانست. کارهای او الهام‌بخش جنبش آزادی‌خواهی ضداستعماری برای بیشتر از چهار دهه بوده‌است. فانون پس از خدمت در ارتش فرانسه در جنگ جهانی دوم، در لیون به تحصیل روانپزشکی پرداخت و از همان زمان بود که دریافت یک سیاه‌پوست صرف نظر از سطح تربیت و فرهنگش، از نظر فرانسوی‌ها همیشه در اصل سیاه‌پوست و در سطحی پایین‌تر از یک سفیدپوست قلمداد می‌شود. او پس از پایان تحصیلات خود با زنی فرانسوی ازدواج کرد. در سال ۱۹۵۳ به الجزایر رفت. جنگ‌های انقلابی این کشور و تجربه‌هایش در تماس با مردم فقیر، باعث پیوستن او به انقلابیون الجزایر شد. او در سال ۱۹۶۱ با خودروی خود در مرز الجزایر و مراکش با یک مین برخورد کرد و دچار ۱۲ شکستگی در ستون فقراتش شد. پس از رفتن به ایتالیا جهت درمان، گرفتار سرطان نیز شد و سرانجام در ۶ دسامبر ۱۹۶۱ درگذشت. جنازه‌اش به الجزایر منتقل شد و در یکی از گورستان‌های ارتش آزادی‌بخش ملی این کشور به خاک سپرده شد.
