ادگار مورَن فیلسوف و جامعهشناس فرانسوی است. وی در ۸ ژوئیه ۱۹۲۱ در پاریس با نام اصلی «ادگار ناهوم» زاده شد. او رگههای یهودی–اسپانیایی (Sephardi) دارد و به خاطر تنوع کارهایش شهرت دارد، چندان که علاقهمندیهای مختلفی در کارهایش دیده میشود و به مرزهای مرسوم در نظامهای دانشگاهی بیاعتنا است. او در سال ۱۳۸۲ به دعوت دکتر امیر نیک پی به ایران سفر کرد و همراه داریوش شایگان در دانشگاه شهید بهشتی سخنرانی کرد. کارهای معرفتشناختی او انقلابیاند، زیرا کوشیده تا مثلث ارتباطِ ایدئولوژی – سیاست – علم را از طریق آنچه «پیچیدگی» مینامد، بازاندیشی کند. منظور از «پیچیده» معنی مخالف ساده نیست، بلکه مقصود یک «روش» است که به «راز و رمز» جهان با دانستن این که «امر ساده همواره فقط چیزی است که توسط شخصی ساده شده»، اعتنا میکند. رد این تلاش عظیم را در شاهکار شش جلدیاش به نام «روش» (La Méthode) میتوان گرفت. این اثر نه تنها یک طرح علمی که یک پیام پیچیده از دل قرن بیستم است.