احمد بن ابی‌یعقوب اسحاق بن جعفر بن وهب بن واضح یعقوبی اصفهانی عباسی مصری، مشهور به ابن‌واضح، یعقوبی و ابن‌یعقوبی (م پس از ۲۹۲ هـ)، از مورّخین مشهور، کاتب، اخباری و جغرافی‌دانان شیعه در قرن سوم هجری قمری بوده است. وی در علم نجوم نیز مهارت داشته و به شعر نیز می‌پرداخت. یعقوبی اصالتاً اصفهانی و متولد بغداد بود.
وی به عنوان کاتب و اخباری شهرت دارد. لقب نخست، اشاره به شغل دبیری در دربار عباسی است و لقب دوم، به اعتبار مورخ بودن وی و آشنائی او با اخبار تاریخی. از او با عنوان مصری و اصفهانی هم یاد شده که نشان از تعلق وطنی اجداد او دارد.
لقب عباسی برای وی، از آنجاست که جد او واضح از موالی منصور عباسی بوده و به همین دلیل خاندان یعقوبی، از موالی عباسیان شمرده شده‌اند.
او که در علم نجوم مهارت داشت و به شعر نیز می‌پرداخت، دورانی را در مشرق زمین و دورانی را در مغرب سپری کرد.
جوانی‌اش را در ارمنستان و در خدمت طاهریان (۲۰۵-۲۵۹ هـ) بود و فتوحات این حاکمان را در کتابی نوشت، سپس به هند و آن‌گاه به مصر و بلاد مغرب رفت و نزد طولونیان (۲۵۴-۲۹۲ هـ) از منزلتی برخوردار شد، به همین جهت مسعودی او را مصری دانسته است. در این سفرها به تالیف سفرنامه و کتب تاریخی و جغرافیایی پرداخت. پدرش از کارمندان دستگاه برید عباسیان بود که به این جهت نیز یعقوبی را عباسی لقب داده‌اند.