دیوید هاکنی (David Hockney) (زاده ۹ ژوئیه ۱۹۳۷) نقاش، طراح، چاپگر، عکاس انگلیسی و یکی از مهم‌ترین پیشگامان جنبش پاپ آرت دهه ۱۹۶۰ است. هاکنی به سبب نوجویی پیگیر، تنوع و تناقض آثارش یکی از هنرمندان نامدار و اثرگذار دهه‌های اخیر به شمار می‌آید. او همچنین یک محقق در زمینه هنر می‌باشد. دیوید هاکنی در ۹ ژوئیه ۱۹۳۷ در برادفورد به دنیا آمد و تحصیلات خود را در مدرسه گرامر برادفورد، کالج هنر برادفورد، و کالج سلطنتی هنر (۱۹۶۲-۱۹۵۹) در لندن، جایی که با رونالد بی کیتاج آشنا شد و تحت تأثیر او به نقاشی پیکرنما و بهره‌گیری از منابع ادبی روی آورد، ادامه داد. هنگامیکه در کالج سلطنتی هنر بود، در نمایشگاه معاصران جوان (۱۹۶۲) در کنار پیتر بلیک، که ورود هنر پاپ آرت انگلیسی را اعلام کرد، با چهار نقاشی به شیوه‌های مختلف و با عنوان کلی تظاهرات تنوع شرکت نمود . او کاملاً در امتداد هنر پاپ انگلیسی قرار کرفت اگرچه در کارهای اولیه او عناصر اکسپرسیونیستی نیز دیده می‌شود، نه کاملاً شبیه آثار فرانسیس بیکن . اما در برخی آثار، مانند ما دو پسر در کنار هم شفیقیم (۱۹۶۱)، بر اساس شعری از والت ویتمن. این آثار همچنین به همجنسگرایی او ارتباط داده می‌شود . از ۱۹۶۳ آثار هاکنی توسط یکی از اثرگذارترین دلالان هنر، جان کاسمین عرضه می‌شد. همچنین در ۱۹۶۳ هاکنی به نیویورک رفت و در آنجا با اندی وارهول تماس پیدا کرد . بعدها، در دیداری از کالیفرنیا، جایی که در ان مقیم شد، موضوع‌های زندگی بورژواها را نقاشی کرد، همچنین نقاشی‌های رنگ و روغنی از استخرهای لوس آنجلس کشید. این کارها واقعگرا تر و با رنگ‌های زنده تری اجرا شده‌اند. او همچنین به اجرای چاپ‌های دستی، پرتره‌هایی از دوستان، تصویرسازی برای شعر پرداخت . دفتری از طراحی‌هایش را با نام سفرهایی با قلم، مداد و مرکب (۱۹۷۸) به چاپ رسانید . طی سال‌های بعد به طراحی صحنه برای رویال کورت تئاتر، گلین دبورن، لا اسکالا و متروپولیتن اپرا در نیویورک پرداخت. او که گهگاه عکاسی می‌کرد، از اوایل دهه ۱۹۸۰، دست به تجربه‌هایی در فتوکلاژ زد که تصویرهای هم‌زمان در نقاشی کوبیست را به یاد می‌آورند.
