دوستعلی معیری (دوستعلی خان معیرالممالک) (مرداد ۱۲۵۵ – ۱۴ آبان ۱۳۴۵) پسر دوستمحمدخان معیرالممالک و نوهٔ دختری ناصرالدین شاه قاجار، ملقب به «اعتصامالسلطنه» و «معیرالممالک»، آخرین صاحب لقب از خاندان معیری بود. ناصرالدینشاه او را بیش از دیگر نوادگان خود دوست میداشت. اغلب املاک موروثی معیرالممالکان از جمله باغ فردوس و مهرآباد در دورهٔ حیات او از تملک خاندان معیری خارج شد. وی در اواخر عمر به پیشنهاد حبیب یغمایی خاطرات خود از دوران ناصرالدین شاه را به رشتهٔ تحریر درآورد که در چندین مقالهٔ پیدرپی در مجلهٔ یغما و پس از آن به صورت کتابهایی جداگانه منتشر شدند. همسر اول او دختر میرزا علیاصغرخان امینالسلطان بود و پس از او با دختر عمویش که دختر حشمتالممالک بود، ازدواج کرد.