دانلد آنتریم متولد سال ۱۹۵۸ در ایالات متحده‌ی آمریکا است. او تاکنون سه رمان با نام‌های برای جهانی بهتر به آقای رابینسون رأی دهید، صد برادر و اثبات‌باور و همچنین یک مجموعه داستان‌کوتاه با نام تلألؤ زمردین هوا به چاپ رسانده که مشتمل بر هفت داستان‌کوتاه است که پیش‌تر در مجله‌ی نیویورکر منتشر شده بود. چند جستار و گزارش و نیز یک کتاب غیرداستانی از او با نام حیات پس از مرگ منتشر شده که خاطراتی است از مادرش. برای فهم و قضاوت سبک نگارش آنتریم باید آن را در زمینه‌ای گسترده‌تر قرار داد و سنجید. به زعم جاستین تِیلر، بکت برای دوری از ماندن زیر آوار نفوذ و تأثیر جویس ۱۸۰ درجه چرخید تا به آن کمدی تراژیک منحصربه‌فرد دست پیدا کند و پس از او، بارتلمی درست با همان نیت به نسل جویس رجوع کرد و از مدرنیسم وام گرفت. حال، آنتریم برای دور زدن بارتلمی می‌بایست راه بکت را می‌رفت. شخصیت‌پردازی و درونیت مشخصه‌ی بارز آثار آنتریم است و این نویسنده بی‌رحمانه به کندوکاو در این دو مقوله می‌پردازد. رمان‌های او همه تک‌گویی‌های درونی قهرمانان داستا‌ن‌اند. در آثار بکت نیز کشاکش ذهن با خودش مرکزیت دارد و این کشاکش نهایتاً جهانِ بیرون را در محاق قرار می‌دهد و سپس آن را به کلی محو می‌کند، اما در آثار آنتریم تک‌گویی‌ها در جهانِ خودِ ما اتفاق می‌افتد نه در خلأ بکتی و همین امر است که آنتریم را متمایز می‌کند.
آنتریم در سال ۲۰۱۳ موفق شد جایزه‌ی معتبر «نابغه‌ی» مک‌آرتور را از آن خود کند و مجله‌ی نیویورکر در سال ۱۹۹۹ او را در فهرست «۲۰ نویسنده‌ی برتر زیر ۴۰ سال» خود قرار داد. او اکنون در دوره‌ی کارشناسی ارشد دانشگاه کلمبیا به تدریس می‌پردازد و در بروکلین زندگی می‌کند.
