ارنست آندره گلنر (9 دسامبر 1925-5 نوامبر 1995) فیلسوف بریتانیایی-چک و مردم شناس اجتماعی بود که توسط دیلی تلگراف، هنگام مرگ، به عنوان یکی از قوی ترین روشنفکران جهان و توسط ایندیپندنت به عنوان "یک نفر صلیبی برای عقل گرایی انتقادی" توصیف شد. اولین کتاب او، واژه ها و چیزها (1959)، باعث شد تا یک رهبر در روزنامه تایمز و نامه نگاری یک ماهه ای در صفحه نامه های آن به خاطر حمله وی به فلسفه زبانی مطرح شود. به عنوان استاد فلسفه، منطق و روش علمی در مدرسه اقتصادی لندن به مدت 22 سال، ویلیام وایس استاد مردم شناسی اجتماعی در دانشگاه کمبریج به مدت هشت سال و رئیس مرکز جدید مطالعه ناسیونالیسم در پراگ، گلنر در تمام زندگی خود - در نوشتن ، تدریس و فعالیت سیاسی - با آنچه که به عنوان سیستم های فکری بسته ، به ویژه کمونیسم ، روانکاوی ، نسبیت گرایی و دیکتاتوری بازار آزاد می نگریست ، مبارزه کرد. در میان دیگر موضوعات تفکر اجتماعی ، نظریه مدرنیزاسیون و ملی گرایی دو موضوع اصلی او بودند ، دیدگاه چندفرهنگی او به او این امکان را می داد که در زمینه سه تمدن جداگانه کار کند: غربی ، اسلامی و روسی. او یکی از نظریه پردازان برجسته در مورد مسئله ناسیونالیسم محسوب می شود.
