مَهادوی یَکه (c. 1130–1160) یکی از شاعران زن اولیه ادبیات کانادایی و شخص برجسته در فرقه لینگاتیسم هندوئیسم در قرن 12 بود. 430 شعر موجود وی واچانا (شکلی از شعرهای خودجوش عرفانی)، و دو نوشته کوتاه به نام مانتروگوپی و یوگانگاتریویدی مهمترین سهم وی در ادبیات کانادا محسوب می شود. او شعرهای کمتری نسبت به سایر مقدسین جنبش سرود. اصطلاح Akka ("خواهر بزرگتر") افتخاری است که مقدسین بزرگ لینگایت مانند Basavanna ، Siddharama و Allamaprabhu به او اعطا کردند و نشان از جایگاه والای او در بحث های معنوی برگزار شده در "Anubhava Mantapa" است. او در ادبیات کانادایی و در تاریخ کارناتاکا به عنوان یک زن الهام بخش شناخته می شود. او خدای شیوا ("Chenna Mallikarjuna") را شوهر خود می دانست (که به طور سنتی به عنوان "فداکاری" madhura bhava "یا" madhurya "شناخته می شود).
