دونالد آتول زول در دانشگاه ساسکاچوان به تدریس فلسفه و علوم سیاسی پرداخت. او بین سال‌های 1972 تا 1989 به تدریس علوم سیاسی در دانشگاه ایالتی آریزونا پرداخت. پروفسور زول نویسنده عقل و شورش است. ذهن قرن بیستم; و اخلاق و سلسله مراتب: تحقیقی در ریشه های عدالت. او همچنین در طول دهه 1970 مکرراً در عصر مدرن، نشنال ریویو و سایر مجلات محافظه کار منتشر می کرد. دونالد آتول زول، استاد علوم سیاسی - و خود را "سلطنت طلب احساساتی" و محافظه کار توصیف می کند - یک نویسنده محافظه کار مهم، تحریک آمیز و سازنده بود تا اینکه رسوایی کار او را کوتاه کرد. زول از سال 1966 تا 1970 در دانشگاه ساسکاچوان به تدریس فلسفه و علوم سیاسی پرداخت و از حدود سال 1972 در دانشگاه ایالتی آریزونا تدریس کرد. حجم مقالات زول، ذهن قرن بیستم (1967)، معتقد بود که زیربنای اجتماعی دموکراسی آمریکایی، مانند ایده مسئولیت شخصی، به طرز شومی در حال تضعیف است، و "نافرمانی مدنی" گسترده دهه شصت، افراط گرایی و فزاینده ای را آشکار می کند. رد گفتمان مستدل و سازگاری از سال 1969 تا 1976 Zoll اغلب در عصر مدرن، نشنال ریویو و سایر مجلات محافظه کار منتشر می شد. در یک مبادله معروف با فرانک مایر، مقاله نقد ملی زول "آیا اجازه دهیم آمریکا بمیرد؟" (1969) استدلال کرد که فلج لیبرال در مواجهه با رادیکالیسم چپ جدید موجودیت جامعه را تهدید می کند و محافظه کاران باید اولویت را به حفظ نظم بدهند و مقاومت کنند، "بدون مهار . . . اصول لیبرالی در مورد روش. مایر پاسخ داد زول خواهان یک رژیم استبدادی بود و با «سنت آزادی تحت قانون و مدنیت دستوری آمریکا» دشمنی داشت. زول بعداً به آمیختگی میر به عنوان «التقاط گرایی مصلحت‌آمیز» حمله کرد.
