هانس رابرت رومر (Hans Robert Roemer) (زاده ۱۸ فوریه ۱۹۱۵ در تریر – درگذشته ۱۵ ژوئیه ۱۹۹۷ در فرایبورگ ایم بریسگاو) شرق‌شناس و اسلام‌شناس آلمانی بود. رومر ابتدا از سال 1934 در دانشگاه بن در رشته حقوق تحصیل کرد و در سال 1936 به برلین رفت و در آنجا علاوه بر حقوق، زبان های شرقی (فارسی، عربی، ترکی) را نیز فرا گرفت. تحت تأثیر والتر هینز، محقق ایرانی، به شرق‌شناسی روی آورد و در سال 1937 با آنها به گوتینگن رفت و در سال 1938 دکترای خود را در آنجا گرفت (انحطاط ایران پس از مرگ اسماعیل ظالم (1577-1581)). در سال 1950 در ماینتس (دولت نامه های دوره تیموری. صرافنامه عبدالله مروارید در ارزیابی انتقادی (= انتشارات کمیسیون شرقی جلد 3). ویسبادن 1952). از سال 1949 تا 1956 مدیر فرهنگستان علوم و ادبیات و از سال 1956 استادیار بود. از سال 1950 تا 1956 او با هلموث شیل انتشارات کمیسیون شرقی (VOK) آکادمی ماینز و همچنین از 1952 تا 1956 مجله انجمن شرق آلمان و رساله های مشتری مشرق زمین را منتشر کرد.
