اچ ال رویدن

اچ ال رویدن (Halsey Lawrence Royden Jr) (زاده ۲۶ سپتامبر ۱۹۲۸ – درگذشته ۲۲ اوت ۱۹۹۳) یک ریاضیدان آمریکایی بود که در تحلیل پیچیده سطوح ریمان، چندین متغیر پیچیده و هندسه دیفرانسیل پیچیده تخصص داشت. رویدن نویسنده یک کتاب درسی محبوب در مورد تحلیل واقعی است.
رویدن پس از تحصیل در کالج فینیکس، در سال 1946 به دانشگاه استنفورد منتقل شد، جایی که مدرک لیسانس خود را در سال 1948 و مدرک کارشناسی ارشد خود را در سال 1949 با پایان نامه کارشناسی ارشد زیر نظر دونالد اسپنسر دریافت کرد. رویدن دکترای خود را دریافت کرد. در سال 1951 در دانشگاه هاروارد زیر نظر لارس اهلفورز با پایان نامه توابع هارمونیک در سطوح باز ریمان. در دانشگاه استنفورد در سال 1951 استادیار، در سال 1953 دانشیار و در سال 1958 استاد تمام شد. علاوه بر خدمت در دانشکده ریاضیات، برای دانشکده علوم انسانی و علوم استنفورد در سالهای 1962-1965 دانشیار بود. رئیس، در سال های 1968-1969 رئیس اجرایی (سرپرست تا زمان رفع جای خالی) و در سال های 1973-1981 رئیس. در سال 1981 او از سمت ریاست استعفا داد تا به طور تمام وقت به عنوان استاد ریاضیات کار کند. او به مدت پنج سال از سال 1956 تا 1960 عضو هیئت تحریریه مجله ریاضیات اقیانوس آرام بود. و برای سال تحصیلی 1982-1983.
در سال 1970، او معادل متریک کوبایاشی و متریک Teichmüller را در فضای Teichmüller نشان داد.
رویدن برای سال تحصیلی 1973-1974 همکار گوگنهایم بود. در سال 1974 او در کنگره بین المللی ریاضی در ونکوور به عنوان سخنران دعوت شده (سنجش های ذاتی در فضای Teichmüller) حضور داشت.
پس از مرگ او همسرش (ریاضیدان ویرجینیا "جینکس" وگلی)، دو دختر (یکی، لی رویدن، زمین شناس برجسته)، یک پسر و چند نوه از او به یادگار ماند. آلن هاکلبری، پیتر ای.