هارولد اونیل یک روانشناس آمریکایی است. علاقه او به فناوری در دانشگاه ایالتی فلوریدا آغاز شد، جایی که در اواخر دهه 1960 مدرک خود را در روانشناسی تجربی دریافت کرد و در آزمایشگاه آموزشی آنها به کمک رایانه تحقیقاتی انجام داد. او به دانشگاه تگزاس در آستین نقل مکان کرد، جایی که او به طور مشترک آزمایشگاه آموزشی آنها را به کمک کامپیوتر هدایت کرد و به مقام تصدی رسید. در سال 1975، اونیل برای پیوستن به آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (دارپا) استخدام شد، جایی که برنامه ای را در زمینه یادگیری مبتنی بر کامپیوتر، از جمله PLATO IV (سیستم آموزشی پیشرفته با کمک کامپیوتر با " 600 پایانه آنلاین به طور همزمان"). از سال 1978 تا 1985، اونیل در نقش های مختلفی در موسسه تحقیقاتی ارتش ایالات متحده برای علوم رفتاری و اجتماعی (ARI) خدمت کرد. او به عنوان مدیر آزمایشگاه تحقیقات آموزشی، 200 نفر از کارکنان داخلی را مدیریت کرد و برنامه تحقیق و توسعه را قرارداد. او یکی از اعضای سرویس اجرایی ارشد بود (کمتر از 0.01٪ از پرسنل غیرنظامی ارتش ایالات متحده این وضعیت را داشتند). برنامه تحقیقاتی او بر توسعه فناوری تأکید داشت و شامل فناوریهای تعاملی، سیستمهای آموزشی مبتنی بر شبیهسازی، و سیستمهای آموزشی هوشمند و همچنین برنامه آموزش مهارتهای شغلی، یک برنامه مهارتهای پایه مبتنی بر رایانه بود. تاکید او بر تحقیق و توسعه بود که می توانست در آموزش و آموزش ارتش اجرا شود.