دکتر پرلیس دانشیار روانشناسی در گروه روانپزشکی و مدیر برنامه پزشکی خواب رفتاری است. به طور کلی، تحقیقات دکتر پرلیس به بی خوابی و داروی خواب رفتاری مربوط می شود. علایق تحقیقاتی خاص او عبارتند از: عوامل رفتاری، شناختی و فیزیولوژیک در بی خوابی حاد و مزمن، برانگیختگی قشر مغز و فعال سازی شرطی CNS به عنوان عامل اصلی تداوم بی خوابی. پردازش حسی و اطلاعات و تشکیل حافظه بلند مدت به عنوان ویژگی های کلیدی اختلال بی خوابی به عنوان یک حالت ترکیبی بین بیداری و خواب. اثرات هموستاز خواب بر فراوانی و شدت بی خوابی (و الگوی بی خوابی در طول زمان)؛ بی خوابی به عنوان عامل خطر بیماریزا برای شروع جدید و افسردگی مکرر. اثرات ضد افسردگی CBT-I؛ پتانسیل شرطی سازی و تقویت نسبی با دارونماها (رفتاری؛ دارودرمانی) به عنوان وسیله ای برای تغییر نحوه انجام درمان نگهدارنده پزشکی. اثربخشی نسبی درمان های رفتاری و دارویی بی خوابی.
