رومیلا تاپار (زاده 30 نوامبر 1931) یک مورخ هندی است. حوزه اصلی تحصیل او هند باستان است، رشته ای که او در آن برجسته است. تاپار استاد تاریخ باستان، Emerita، در دانشگاه جواهر لعل نهرو در دهلی نو است. سهم ویژه تاپار استفاده از روش های اجتماعی-تاریخی برای درک تغییرات در اواسط هزاره اول پیش از میلاد در شمال هند است. هنگامی که گروههای شبانی هندوآریایی مبتنی بر تبار به دشت گنگ رفتند، اشکال ابتدایی ایالتهای مبتنی بر کاست را ایجاد کردند. حماسههای رامایانا و مهابهاراتا، در تحلیل او، خلاصهای از چگونگی مذاکره این گروهها و دیگران درباره اشکال جدید، پیچیدهتر وفاداری را ارائه میدهند که در آن طبقهبندی، خلوص و طرد، نقشی حتی سیالتر داشت. نویسنده کتاب از نسب به ایالت، آسوکا و زوال مائوریاها، هند اولیه: از مبدأ تا 1300 پس از میلاد و کتاب مشهور تاریخ هند، قسمت اول، تاپار دکترای افتخاری را از دانشگاه شیکاگو، دانشگاه آکسفورد دریافت کرده است. ، موسسه ملی زبان و تمدن شرقی، پاریس، دانشگاه ادینبورگ، دانشگاه کلکته، دانشگاه حیدرآباد، دانشگاه براون، و دانشگاه پرتوریا. تاپار عضو افتخاری دانشکده مطالعات شرقی و آفریقایی لندن است که دکترای خود را نیز از آنجا دریافت کرد. در سال 1958، و عضو افتخاری خارجی آکادمی علوم و هنر آمریکا. در سال 2008، رومیلا تاپار جایزه کلوگ کتابخانه کنگره ایالات متحده را برای یک عمر دستاورد در علوم انسانی و اجتماعی به اشتراک گذاشت.