استیون ناچمانوویچ یک موسیقیدان، نویسنده، هنرمند کامپیوتر و مربی است. او یک نوازنده بداهه نواز ویولن است و در بسیاری از زمینه های فعالیت در مورد بداهه نوازی، خلاقیت و رویکردهای سیستمی می نویسد و تدریس می کند. ناخمانوویچ در سال 1950 متولد شد و در لس آنجلس بزرگ شد و در دانشگاه هاروارد و دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز تحصیل کرد و در آنجا دکترای خود را در تاریخ آگاهی برای اکتشاف ویلیام بلیک دریافت کرد. مرشد او گرگوری بیتسون، انسان شناس و فیلسوف بود. او به طور گسترده در ایالات متحده و خارج از کشور در مورد خلاقیت و زیربنای معنوی هنر تدریس و سخنرانی کرده است. در دهه 1970 او در بداهه نوازی آزاد بر روی ویولن، ویولا و ویولن برقی پیشگام بود و تکنیک های بسیاری را که اکنون در موسیقی الکتروآکوستیک استفاده می شود را باز کرد. او در بسیاری از هنرستان‌ها و دانشگاه‌های سراسر جهان، از جمله مدرسه یهودی منوهین و جولیارد، کلاس‌های کارشناسی ارشد و کارگاه‌های بداهه نوازی ارائه کرده است. او حضورهای متعددی در رادیو، تلویزیون و جشنواره های موسیقی و تئاتر داشته است. او با هنرمندان دیگر در رسانه‌ها از جمله موسیقی، رقص، تئاتر و فیلم همکاری کرده است و برنامه‌هایی را برای ادغام هنر، موسیقی، ادبیات و فناوری کامپیوتر توسعه داده است. او از سال 1966 مقالاتی را در زمینه های مختلف منتشر کرده است و نویسنده بازی آزاد: بداهه در زندگی و هنر (Penguin-Tarcher, 1990) و The Art of Is: Improvising as a Way of Life (کتابخانه دنیای جدید) است. ، 2019). بسیاری از آموزه های او فراتر از موسیقی و هنر به جهانی بودن بداهه و خلاقیت در همه زمینه های زندگی و دسترسی به فرآیند بداهه برای هر فرد در هر لحظه مربوط می شود.
