ایلیا پائولوویچ پتروشفسکی پروفسور تاریخ خاور نزدیک و خاورمیانه در دانشگاه لنینگراد بود. پتروشفسکی خاورشناس روس. در ۱۸۹۸ میلادی در شهر کیِف در خانواده‌ای کارمند به دنیا آمد. در ۱۹۲۶ همزمان از دو رشته تاریخ و ادبیات فارغ‌التحصیل شد. از ۱۹۲۹ به مدت دو سال در انستیتوی تاریخ و مردم‌شناسی آذربایجان شوروی به کار پرداخت و سپس در انستیتوی دولتی قفقازشناسی مشغول به کار شد. در ۱۹۳۵ ریاست فرهنگستان علوم اتحاد شوروی، به دلیل مجموع آثارش در رشته تاریخ، درجه دکتری به او اهدا کرد. پطروشفسکی در ۱۹۳۶ به سن پترزبورگ رفت و کارمند ارشد علمی انستیتوی تاریخ شد. او در ۱۹۴۱ به درجه فوق دکتری نایل آمد و در زمان جنگ جهانی دوم در دانشگاه دولتی آسیای میانه در تاشکند به تدریس پرداخت. سپس از ۱۹۴۶ به مدت ۳۱ سال در دانشگاه سن پترزبورگ تدریس کرد. او در ۱۹۴۷ به مقام استادی رسید و از ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۴ و از ۱۹۶۱ تا زمان مرگش در ۱۹۷۷ ریاست کرسی تاریخ کشورهای خاورمیانه را در دانشگاه سن پترزبورگ بر عهده داشت و در حدود سی واحد درسی از تاریخ سرزمینهای خاورمیانه در دوره باستان و میانه، جغرافیا و دین ارائه کرد.
