لوران ژوفرن، متولد 1952، روزنامهنگار و نویسندهی معاصر فرانسویست که یکی از تحلیلگران صاحبنظر در مسائل سیاسی فرانسه نیز به شمار میآید. ژوفرن تحصیلاتش را در زمینهی علوم سیاسی در مرکز مطالعات سیاسی پاریس (IEP) و مرکز مطالعات تاریخی و علم اقتصاد در سوربن به پایان رساند. او اخیراً، در آوریل 2020، رسماً اعلام کرد که دنیای روزنامهنگاری را پس از چهل سال فعالیت ترک خواهد کرد تا به سودای دیرینهاش، دنیای سیاست بپردازد. پیش از این، تقریباً تمام زندگی حرفهای ژوفرن در سمتهای گوناگون به رفتوآمدهای دائمی میان لیبراسیون و لو نوول اُبسرواتور سپری شده بود. او همچنین مناظرههای بسیاری نیز با متفکران فرانسوی ترتیب داده است که یکی از آنها در سال 2017 با عنوان «فرضیهی کمونیسم» با آلن بدیو بسیار جنجالبرانگیز شد. لوران ژوفرن، تا به حال بیش از بیست اثر تاریخی و اجتماعی و نیز چند رمان موفق را در انتشاراتیهای بهنامی چون گالیمار و لافون به چاپ رسانده است. شاهدختی که فراموش شد، با الهام از زندگی واقعی یک زن مبارز و هندیتبار، یکی از چند رمان اوست که نویسنده حتی نام واقعی شاهدخت، نور ویجی خان، را به قصد ادای احترام به او تغییر نداده است. ژوفرن رمانش را وامدار نویسندهی بریتانیایی، ژان اورتون فولر، میداند که بیوگرافی کامل و اندوهبار نور را با عنوان مادلِن در سال ١٩۵٢ نگاشته است. فولر در طی جنگ جهانی دوم با نور و خانوادهاش آشنا میشود که پس از جنگ سرتاسر اروپا را زیر پا میگذارد و میتواند با بسیاری از افراد انگلیسی، فرانسوی و حتی آلمانی که از جنگ جان سالم به در برده بودند مصاحبه کند و نیز به مجموعهای ارزشمند از آرشیوها دست یابد تا نام عاملان خیانت به وفاداری نور و همرزمانش را فاش سازد. سخن آخر، ژوفرن در این رمان توانسته است با چنان توانایی خاصی پروتاگونیست رمانش را به تصویر بکشد که او را از گمنامی بهناحق تاریخی به صحنهی واقعی زندگی روانه سازد و به او جانی دوباره بخشد، رمانی تاریخی و تخیلی که با ظرافت و توصیف ویژهای هرجومرج آن روزگار و نقش نیروی متفقین در شکست ارتش هیتلر و متحدین را به تصویر کشیده است.