کامبیز حاجی قاسمی ، متولد 1330 ، از سال ۱۳۶۰ در دانشکدۀ معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی شروع به تدریس کرد. از آغاز فعالیت حرفه‌ای خود در دانشگاه علاوه بر تدریس دروس مربوط به معماری اسلامی، تحقیق‌های فراوانی در زمینۀ معماری ایرانی و معماری اسلامی منتشرکرد. همچنین بیش از بیست سال مدیر گروه تاریخ معماری و مرمت این دانشکده بود و در این زمان مدیریت مرکز اسناد آنجا را نیز بر عهده داشت. از برجسته‌ترین آثار منتشر شدۀ او می‌توان به مجموعۀ «گنجنامه» و «خشت و خیال» اشاره کرد. مجموعۀ گنجنامه که گردآوری آن با همکاری دانشجویان و محققان دیگر صورت گرفت، مرجع نسبتاً کاملی از مدارک برخی بناهای مهم معماری ایران است. .