چارلز تیلی (زاده 27 مه 1929 - درگذشته 29 آوریل 2008 ) یک جامعه شناس، دانشمند علوم سیاسی و مورخ آمریکایی بود که در مورد رابطه بین سیاست و جامعه نوشت. او از سال 1969 تا 1984 استاد تاریخ، جامعه‌شناسی و علوم اجتماعی در دانشگاه میشیگان بود تا اینکه جوزف ال. باتن‌ویزر استاد علوم اجتماعی در دانشگاه کلمبیا شود.او به عنوان «پدر جامعه‌شناسی قرن بیست و یکم»و «یکی از جامعه‌شناسان و تاریخ‌دانان برجسته جهان» توصیف شده است. او یکی از حامیان با نفوذ تحقیقات علوم اجتماعی تاریخی در مقیاس بزرگ بود. عنوان کتاب «ساختارهای بزرگ، فرآیندهای بزرگ، مقایسه‌های عظیم» در سال 1984 مشخصه رویکرد وی به تحقیقات علوم اجتماعی است.تیلی در لومبارد، ایلینوی (نزدیک شیکاگو) به دنیا آمد. والدین او نانت و اتو تیلی، مهاجران ولزی-آلمانی بودند. او در سال 1946 از دبیرستان جامعه یورک فارغ التحصیل شد او در سال 1950 از دانشگاه هاروارد فارغ التحصیل شد. او در نیروی دریایی ایالات متحده به عنوان دستمزد یک اسکادران آبی خاکی در طول جنگ کره خدمت کرد. تیلی در سال 1958 دکترای فلسفه خود را در جامعه شناسی در هاروارد به پایان رساند.زمانی که در هاروارد بود، در دوران «انقلاب هاروارد» در تحلیل شبکه‌های اجتماعی دانشجوی دپارتمان روابط اجتماعی بود. تیلی دستیار آموزشی پیتیریم سوروکین بود که همراه با تالکوت پارسونز و جورج سی هومنز از نظر بسیاری از جامعه شناسان پیشرو در این حرفه به شمار می رفت.
