اروین اوتو کریزیگ (زاده ۶ ژانویه ۱۹۲۲ در پیرنا، آلمان – درگذشته ۱۲ دسامبر ۲۰۰۸) ریاضی‌دان کاربردی آلمانی کانادایی و استاد ریاضیات در دانشگاه کارلتون در اتاوا، انتاریو، کانادا بود. او پیشگام در زمینه ریاضیات کاربردی بود: سیستم های خطی تکرار کننده غیر موجی. او همچنین یک نویسنده برجسته بود و کتاب درسی ریاضیات مهندسی پیشرفته را نوشت که کتاب درسی پیشرو برای مهندسی عمران، مکانیک، برق و شیمی در مقطع کارشناسی است. کریزیگ مدرک دکترای خود را در سال 1949 در دانشگاه دارمشتات زیر نظر آلوین والتر دریافت کرد. سپس فعالیت های تحقیقاتی خود را در دانشگاه های توبینگن و مونستر ادامه داد. قبل از پیوستن به دانشگاه کارلتون در سال 1984، او سمت هایی را در دانشگاه استنفورد (1954/55)، دانشگاه اتاوا (1955/56)، دانشگاه ایالتی اوهایو (1956-1960، استاد 1957) برعهده داشت و دوره مهارت خود را در دانشگاه ماینتس به پایان رساند. در سال 1960 استاد دانشگاه فنی گراتس شد و کنگره ریاضی گراتس 1964 را سازمان داد. او در دانشگاه دوسلدورف (1967-1971) و در دانشگاه کارلسروهه (1971-1973) نیز کار کرد. از سال 1973 تا 1984 در دانشگاه ویندزور کار کرد و از سال 1984 در دانشگاه کارلتون مشغول به کار بود. وی در سال 1991 به پاس قدردانی از سابقه پژوهشی که طی آن 176 مقاله در مجلات داوری و 37 مقاله در مجموعه مقالات کنفرانس های داوری منتشر کرد، عنوان استاد پژوهشی ممتاز را دریافت کرد.
