کورت زاکس در بیست و نهم ماه ژوئن، در سال 1881 در برلین به دنیا آمد و در همان شهر و از کودکی نواختن ساز پیانو، تئوری موسیقی و آهنگسازی را آغاز کرد. در دوران تحصیلی خود به تاریخِ هنر و مجسمه‌سازی پرداخت و دوره‌ی دکترای خود را در دانشگاه برلین با نگاشتن رساله‌ایی درباره‌ی مجسمه‌های آندرآ دِل وروچیو، مجسمه‌ساز و نقاش ایتالیایی (فلورانس) در سال 1904 به پایان رساند. با پایان این دوره توجه او بیش از هر چیز به تاریخ هنر معطوف شد. زاکس در دوران جوانی، برای مدتی سردبیر ماهنامه‌ی تاریخ هنر و ادبیات برلین بود و مسئولیت‌هایی را نیز در موزه‌ی هنرها و هنرهای دستی در همین شهر بر عهده داشت. او در نهایت تصمیم گرفت تمامی نیروی پژوهشی خود را بر موسیقی متمرکز کند. هر چند این تصمیمات با آغاز دوران سربازی اجباری در جنگ جهانی اول برای مدتی متوقف شد، اما پس از این دوران و در سال 1919 او دوباره به برلین بازگشت. از سال 1928 به عنوان استاد دانشگاه برلین و مدیریتِ «موسسه‌ی ملی تحقیقات موسیقی» آغاز به کار کرد. از این دوران زندگی کورت زاکس به واقع سمت و سویِ متفاوتی پیدا کرد. این موسسه در آن زمان، یکی از مهم‌ترین مراکزی بود که تسهیلات پژوهشی بسیاری در راستای مطالعات موسیقایی در اختیار پژوهشگران قرار می‌داد. اهداف اصلی انجام مطالعات در زمینه‌ی سازهای موسیقی، تاریخ موسیقی، مبانی نظری موسیقی و تکنولوژی موسیقی بود. این مرکز بعدها زیرمجموعه‌ی نهاد میراث فرهنگی در آلمان، واقع در موزه‌ی سازهای موسیقی برلین- شد.
