نیکلاس هرمان (Nicolas Herman) در سال 1614 در هیریمنیل (لورن) به دنیا آمد. او تنها 18 سال داشت که رویای "درختی از برگ هایش برداشته شده" به او "دیدگاهی عالی از مشیت و قدرت خدا" داد که به گفته زندگی نامه نگارش. ، "او را به طور کامل از دنیا جدا کرد". او در درگیری با فرانسه به ارتش چارلز چهارم لورن پیوست. او در سال 1635 مجروح شد و حرفه خود را در اسلحه رها کرد. او در پاریس به عنوان یک "پاگیر" استخدام می شود. به دنبال عموی مادری خود، در سال 1640 او به عنوان یک برادر غیر روحانی در در یک صومعه کارملیت در پاریس خدمت می کرد و نام Laurent de la Résurrection را برگزید. پس از دو سال نوآوری، در آگوست 1642 حرفه رسمی خود را انجام داد. به مدت پانزده سال به عنوان آشپز و سپس پینه دوز صومعه کار کرد. او گاهی اوقات مجبور بود از عرضه شراب جامعه اطمینان حاصل کند و سفرهایی به ویژه به بورگوندی انجام می داد. پس از ده سال بحران روحی، او شروع به زندگی در حضور تقریباً مستمر خدا کرد. در دهه 1660، او توصیه های معنوی خود را به تعداد زیادی از افراد از هر طبقه، از جمله فنلون ارائه کرد. پس از تحمل رنج جسمی طولانی، در 12 فوریه 1691 درگذشت.
