سیدمحمد دامادی(اصفهان ۱۳۲۰ش ـ تهران ۱۳۸۶)پژوهشگر، استاد دانشگاه و مترجم ایرانی. در ۱۳۳۸ش در اصفهان دورۀ تحصیلات متوسطه را در رشتۀ ادبی به پایان رساند. هم‌زمان با تحصیل در مدرسه، در مدارس علمیۀ قدیم اصفهان به تحصیل پرداخت. در ۱۳۴۹ دانشنامۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی گرفت و در دانشگاه‌های اصفهان و اهواز تدریس کرد. از ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۷ استاد مدعو در دانشگاه دورهام انگلستان بود و از ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۱ استادی کرسی‌زبان و ادبیات فارسیِ دانشگاه بارسلونای اسپانیا را برعهده داشت. از آثار اوست: جرعه‌ای از زلال (۱۳۵۰)؛ فارسی عمومی، برای دانشگاه (۱۳۷۰)؛ فرهنگ تحقیق، پژوهش و نگارش (۱۳۸۳)؛ ترجمۀ اسطورۀ سیاسی از هنری تودور (۱۳۸۳)؛ نگارش و ترجمۀ زنان و مردان بزرگ اثر لس لی لویت (۱۳۸۲)؛ ترجمۀ گزارش زندگی در اسپانیای اسلامی از خُسوس گروس (۱۳۸۱)؛ شرح بر مقامات اربعین یا مبانی سیروسلوک عرفانی (۱۳۶۷)؛ ترجمۀ برگزیدۀ آثار در قلمرو نقد ادبی از تی. اس. الیوت (۱۳۷۵)؛ ابوسعیدنامه (۱۳۷۴)؛ مضامین مشترک در ادب فارسی و عربی (۱۳۷۱)؛ شرح بر ترکیب‌بند جمال‌‌الدین محمد عبدالرزاق اصفهانی (۱۳۶۷)؛ تصحیح، ترجمه و تعلیق کتاب‌الادب و المروءة از صالح بن جنان (۱۳۷۳)؛ تصحیح و تعلیق تحفةالاخوان فی خصائص الفتیان از کمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی (۱۳۷۰).
