در اسفند ماه 1355 در محله‌ی کوچه‌ی فرهنگ بندرعباس به دنیا آمد. در سیزده سالگی، با دنیای شعر و تئاتر آشنا شد. اولین بار با بچه‌های مدرسه شهید سایانی، نمایشی برای جشنواره دانش‌آموزی اجرا کردند؛ "باران سنگ" که برای آن جایزه‌ی بازیگری گرفت. اساتیدش کتاب‌ها و بزرگان تئاتر بودند. به حوزه‌ی هنری رفت. "زیر چکمه‌های طلاق" را همانجا نوشت. در حوزه نمی‌توانست کار سفارشی بسازد، گوشه نشینی، میل نوشتن را در او زیادتر کرد.
ابراهیم پشت کوهی، نمایشنامه‌نویس برگزیده‌ی کشور به انتخاب کانون نمایشنامه‌نویسان ایران در سال 79 است ضمن اینکه مدرک درجه‌ی دو هنری(معادل لیسانس) را در کارنامه دارد.
با دوستانش؛ داوود، محمد و حمید، گروهی راه انداختند. نامش شد؛ تی تووک. پرنده‌ای رنگارنگ که اگر روی خانه‌ای بنشیند، در آن منطقه باران می‌بارد! زیر یک چراغ قرمز پایه و اساس اولین نمایش خیابانی هرمزگان با نام«چراغ قرمز» را ریختند.
پس از آن، تی تووک، نمایش‌های دیگری هم کار کرد؛ "لنج‌های بی‌بادبان"، "مرد لور"، "وقتی ما برمی‌گردیم دو پای آویزان مانده است"، "عالی و فاطی"، "معشوقه‌ی من خواب است"، "رنگ زدن آن خانه‌ی فراموش شده"، "دیوان نان"، "چگونه یک کولی کر مرغ دریایی را روی آب خورد"، "تاریخ سرکوب" که در سال 1383 به جشنواره تئاتر فجر راه یافت اما بنا به دلایلی نامعلوم، از حضور آن جلوگیری شد و "اعداد در بیابان".
در میان کارهای بی‌شماری که امسال متقاضی حضور در جشنواره‌ی آوینیون بودند، کار بچه‌های هرمزگان انتخاب شد. خودش می‌گوید شاید به این دلیل بوده که کار، تعریف تازه‌ای است از مکبث و قابلیت جهانی شدن داشته.
می‌شود علت را هم سخت‌کوشی مشتی جوان شهرستانی دانست که نشان دادند می‌شود کارگری و ماهیگیری کرد، خون دل خورد و تئاتر را سرپا نگه داشت. که می‌شود فرهنگ بومی هرمزگان و بندرعباس را تا فرانسه برد.