وهابیت به دلیل اعتقاد به برخی مسائل مثل قائل شدن به سلطه ی غیبی برای اولیاء در برزخ، اعتقاد به نظام واسطه بین خلق و خالق، علم غیب اولیاء در برزخ و با واسطه از خدا حاجت خواستن، شیعیان را غالی می خواند. لذا مصنف در این کتاب به موضوع غلو بودن یا نبودن این موارد و اثبات نظریه ی درست در این باب می پردازد. مطالب این کتاب بدین شرح است: مفهوم غلو در لغت و اصطلاح، حد و میزان در غلو، پدیده ی غلو در جهان اسلام، برخی از عقاید غلو آمیز، موضع ائمه ی اهل بیت در مورد غالیان، موضع متکلمان امامیه در برابر غالیان، تهمت غلو به شیعه، خصوصیات وهابیان شامل: تکفیر و قتل مخالفان، عدم تعقل، قشری گری، صرف نظر کردن از حاکمان، غلو وهابیان در تکفیر مسلمانان، خلط وهابیان بین غالیان و تشیع، جهل به معنای غلو، عدم تفاوت بین مسائل اعتقادی فرعی و اصلی، افراط و اعتدال در اسلام، اسلام و نهی از تندروی، حقیقت افراط و تفریط در دین، وسطیت و اعتدال نزد اندیشمندان اسلامی، وجوب رفق و مدارا در دعوت به سوی خدا، احتیاط در تکفیر، علمای اسلام و دستور به احتیاط در تکفیر، وجوب تفحص و عدم سرعت در تکفیر، وسعت دایره ی اسلام و ضیق دایره ی کفر، خطرات ناشی از تند روی در تکفیر، راه علاج افراط گری از قبیل: لحاظ مراتب اعمال، ملاحظه ی ظرفیت های مردم، رعایت تساحل و تسامح، عدم تکفیر در مسائل اجتهادی، پرهیز از علمای تندرو، گفتگو با دیگران و...، ضابطه های انکار منکر، عوامل تندروی شامل: تعصب در رای، محور قرار دادن اشخاص، تقلید کورکورانه، سوابق افکار، سوء ظن به دیگران، فهم ظاهری از دین و... و آخرین بحث این کتاب موضوع آثار تندروی شامل: بی توجهی به آرای دیگران، طعن بر مخالفان، خشونت طلبی، متنفر کردن مردم از دین و تکفیر دیگران است.