چرا از من می‌پرسید که چرا تسلیم نمی‌شوی و چرا بیعت نمی‌کنی و چرا این حکومت اسلامی موجود را به رسمیت نمی‌شناسی، و چرا فرزندزاده ابوسفیان را به عنوان رهبر مسلمانان نمی‌شناسی؟ مگر نمی‌دانید که جای این پرسش باقی نمانده است؟ مگر وضع موجود مسلمانان را نمی‌بینید؟ مگر نمی‌بینید که مردم به حق عمل نمی‌کنند؟ ظاهرا مراد نه آن باشد که مثلا مردم دروغ می‌گویند، یا مردم در مجالس انس خود غیبت می‌کنند، یا بعضی مردم صبح خوابیده‌اند و نمازشان قضا می‌شود، اینها نیست. این معصیت‌ها همیشه در بین مردم کم‌وبیش بوده است. گویا امام می‌خواهد بگوید: مگر نمی‌بینید که چرخ امامت و رهبری مسلمانان بر مدار خلافت رسول خدا نمی‌چرخد و از مسیر و جریان طبیعی خود که می‌باید بر مبنای طرفداری از حق و عدالت استوار باشد منحرف گشته است، بلکه خلافت اکنون بر مدار ستمگری و آزاد گذاشتن ستمکاران و بلکه تشویق آنان گردش می‌کند.... فرمود: زندگی با ستمکاران را جز خستگی و ناراحتی و ملال، ثمری نیست.
کتاب بررسی تاریخ عاشورای حسینی
مولی
محمدابراهیم آیتی بیرجندی
