به نظر می رسد دوازده ماه شمسی ، در حکم دوازده واحد درسی است که باید در مدرسه زندگی ، به درستی یاد گرفت . به کار بست . با یادگیری و عمل به آنها می توان چون خورشید شکفت و در ابعاد و زوایای مختلف زندگی ، با بالندگی و بوندگی دست یافت .
می توان گفت اگر شخصی ، از گزند روزگار روزگار به خدا پناه آورد (فروردین) ،خودش را با نظام هستی هماهنگ بسازد (اردیبهشت) ،راه کمال را بپیماید(خرداد) ، در راه بخشش بکوشد (تیر) ، حیات ابدی را بطلبد (مرداد) ، در آرزوی مطلوب باشد (شهریور) ، خود را متعهد به عهد خویش بداند (مهر) ، از سودمندی آب ، الهام بگیرد (آبان) ، چون آتش ، پاک و بالنده باشد (آذر) ، داد و عدالت بورزد (دی) ، نیک منشی و پاک نهادی را برگزیند (بهمن) و خردورزی و فداکاری را در پیش بگیرد (اسفند) ، به یقین ، در « احسن تقویم» آفریده شده و فروزه های اهورا و اخلاق الهی را در خود ، تحقق بخشیده است.
کتاب واژه شناسی اسامی ماه های شمسی ایرانی
