1. خانه
  2. /
  3. کتاب شاهنامه فردوسی 14 : از پادشاهی یزدگرد بزه گر تا پایان پادشاهی بلاش

کتاب شاهنامه فردوسی 14 : از پادشاهی یزدگرد بزه گر تا پایان پادشاهی بلاش

پیشنهاد ویژه
3.8 از 1 رأی

کتاب شاهنامه فردوسی 14 : از پادشاهی یزدگرد بزه گر تا پایان پادشاهی بلاش

کتاب چهاردهم - بخش تاریخی
Shahnameh
٪25
98000
73500
معرفی کتاب شاهنامه فردوسی 14 : از پادشاهی یزدگرد بزه گر تا پایان پادشاهی بلاش
کتاب «شاهنامه فردوسی - جلد 14»، با بازنویسی سید علی شاهری، بخشی هیجان‌انگیز از تاریخ و اساطیر ایران را روایت می‌کند. این اثر که برای مخاطبان نوجوان نوشته شده است، از روزگار پادشاهی یزدگرد بزه‌گر آغاز می‌شود و تا پایان سلطنت بلاش، نوزدهمین شاه سلسله ساسانی، ادامه می‌یابد. این جلد با زبان ساده و نثری روان، تاریخ پرماجرای ایران را از دیدگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی بازگو می‌کند و فرصتی مناسب برای آشنایی نسل جوان با فرهنگ ملی و تاریخی کشور فراهم می‌آورد.
داستان از پادشاهی یزدگرد سوم، معروف به بزه‌گر، آغاز می‌شود؛ شاهی که با نیرنگ و خشونت بر تخت نشست و با سیاست‌های بی‌رحمانه‌اش زندگی را بر مردم دشوار کرد. لقب «بزه‌گر» که به معنای بدکردار است، نشان‌دهنده خشم مردم از رفتارهای این پادشاه است. بزرگان و اشراف ایران که از بیداد یزدگرد به ستوه آمده بودند، تصمیم گرفتند هیچ‌کس از نسل او را به سلطنت نرسانند. این تصمیم نقطه آغاز چالش‌هایی شد که در ادامه داستان شاهد آن هستیم. پس از یزدگرد، فرزند او، بهرام گور، به دنبال تاج و تخت بود. اما ایرانیان با یادآوری عهد خود از پذیرش او به عنوان پادشاه سر باز زدند. بهرام، با ارائه یک آزمون منحصربه‌فرد، توانایی و شایستگی خود را به اثبات رساند و از این آزمون سربلند بیرون آمد. این پیروزی، زمینه‌ساز پادشاهی او شد و فصل جدیدی را در تاریخ ساسانی رقم زد. در این جلد، مخاطب علاوه بر داستان‌های یزدگرد و بهرام گور، با حکومت شاهانی چون یزدگرد دوم، هرمز، پیروز و بلاش نیز آشنا می‌شود. این روایت‌ها از یک سو جذابیت‌های ادبی و اساطیری شاهنامه را حفظ کرده و از سوی دیگر، با بهره‌گیری از اسناد تاریخی، درک دقیق‌تری از دوران ساسانی ارائه می‌دهند. ویژگی برجسته این کتاب، تلاش نویسنده در بازنویسی شاهنامه با زبانی ساده و امروزی است. سید علی شاهری با انتخاب دقیق و هنرمندانه ابیات و بازگردانی آن‌ها به نثر روان، خواندن شاهنامه را برای نوجوانان شیرین کرده است. این اثر بخشی از مجموعه‌ای 18 جلدی است که شاهنامه فردوسی را با هدف آشنایی بیشتر نوجوانان با ادبیات کهن ایران بازگو می‌کند. کتاب «شاهنامه فردوسی - جلد 14» علاوه بر جنبه‌های سرگرم‌کننده و آموزنده، بستری برای فهم عمیق‌تر از تاریخ و فرهنگ ایران فراهم می‌آورد. از ویژگی‌های دیگر این کتاب، همکاری نشر کتاب چ، واحد کودک و نوجوان نشر چشمه، در طراحی و انتشار آن است.
این اثر به‌ویژه برای نوجوانانی که علاقه‌مند به تاریخ ایران و ادبیات کلاسیک هستند، مناسب است. خواندن این کتاب فرصتی برای آشنایی با داستان‌های پرماجرا، پندهای اخلاقی و ارزش‌های فرهنگی ایرانی فراهم می‌کند و به پلی میان گذشته و حال ایران زمین تبدیل می‌شود.
درباره ابوالقاسم فردوسی
درباره ابوالقاسم فردوسی
ابوالقاسم فردوسی طوسی (زادهٔ ۳۲۹ هجری قمری – درگذشتهٔ ۴۱۶ هجری قمری، در طوس خراسان)، شاعر حماسه‌سرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه، حماسهٔ ملی ایران، است. برخی فردوسی را بزرگ‌ترین سرایندهٔ پارسی‌گو دانسته‌اند که از شهرت جهانی برخوردار است. فردوسی را حکیم سخن و حکیم طوس گویند.
پژوهشگران سرودن شاهنامه را برپایهٔ شاهنامهٔ ابومنصوری از زمان سی سالگی فردوسی می‌دانند. تنها سروده‌ای که روشن شده از اوست، خود شاهنامه است. شاهنامه پرآوازه‌ترین سرودهٔ فردوسی و یکی از بزرگ‌ترین نوشته‌های ادبیات کهن پارسی است. فردوسی شاهنامه را در ۳۸۴ ه‍.ق، سه سال پیش از برتخت‌نشستن محمود، به‌پایان برد و در ۲۵ اسفند ۴۰۰ ه‍.ق برابر با ۸ مارس ۱۰۱۰ م، در هفتاد و یک سالگی، تحریر دوم را به انجام رساند. سروده‌های دیگری نیز به فردوسی منتسب شده‌اند، که بیشترشان بی‌پایه هستند. نامورترین آن‌ها به صورت مثنوی به نام یوسف و زلیخا است. سرودهٔ دیگری که از فردوسی دانسته شده، هجونامه‌ای در نکوهش سلطان محمود غزنوی است. برابر کتابشناسی فردوسی و شاهنامه، گردآوری ایرج افشار، با به‌شمارآوردن سروده‌های منسوب به فردوسی مانند یوسف و زلیخا تا سال ۱۳۸۵، تعداد ۵۹۴۲ اثر گوناگون در این سال‌ها نوشته شده‌است.
فردوسی دهقان و دهقان‌زاده بود. او آغاز زندگی را در روزگار سامانیان و هم‌زمان با جنبش استقلال‌خواهی و هویت‌طلبی در میان ایرانیان سپری کرد. شاهان سامانی با پشتیبانی از زبان فارسی، عصری درخشان را برای پرورش زبان و اندیشهٔ ایرانی آماده ساختند و فردوسی در هنر سخنوری آشکارا وامدار گذشتگان خویش و همهٔ آنانی است که در سده‌های سوم و چهارم هجری، زبان فارسی را به اوج رساندند و او با بهره‌گیری از آن سرمایه، توانست مطالب خود را چنین درخشان بپردازد. در نگاهی کلی دربارهٔ دانش و آموخته‌های فردوسی می‌توان گفت او زبان عربی می‌دانست، اما در نثر و نظم عرب چیرگی نداشت. او پهلوی‌خوانی را به‌طور روان و پیشرفته نمی‌دانست، اما به‌گونهٔ مقدماتی مفهوم آن را دریافت می‌کرد. به‌هرروی، در شاهنامه هیچ نشانه‌ای دربارهٔ پهلوی‌دانی او نیست.
دسته بندی های کتاب شاهنامه فردوسی 14 : از پادشاهی یزدگرد بزه گر تا پایان پادشاهی بلاش
مقالات مرتبط با کتاب شاهنامه فردوسی 14 : از پادشاهی یزدگرد بزه گر تا پایان پادشاهی بلاش
آشنایی با 10 شاعر برجسته در ادبیات فارسی
آشنایی با 10 شاعر برجسته در ادبیات فارسی
ادامه مقاله
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب شاهنامه فردوسی 14 : از پادشاهی یزدگرد بزه گر تا پایان پادشاهی بلاش" ثبت می‌کند