کتاب « پادشاه هفت اقلیم» نوشته « تورج دریایی» توسط انتشارات ققنوس منتشر شده است.
در یک متن فارسی میانه معروف به خسرو و صفحه، یکی از مشهورترین پادشاهان جهان باستان ایران، خسرو یکم انوشرووان، هفت کیسوار خاوادای ("شاه هفت اقلیم") نامیده می شود. این عنوان حداقل به دوره هخامنشی که در واقع از آن استفاده می شد، و حتی بیشتر به جهان بینی زرتشتی/اوستایی بازمی گردد. از نخستین سرودهای ایرانی، یعنی سرودهای گاتهای زرتشت، تا اوستای جوان و نوشتههای پهلوی بعدی، مشخص است که ایرانیان باستان جهان را به هفت اقلیم یا منطقه تقسیم کردهاند. در واقع، در مقطعی حتی این آرزو وجود داشت که این جهان توسط یک پادشاه واحد اداره شود. در نتیجه، عنوان پادشاه هفت اقلیم که خسرو یکم در قرن ششم پس از میلاد به کار برد، جاه طلبانه ترین دیدگاه شاهنشاهی را که در سنت ادبی جهان باستان ایران یافت می شود، نشان می دهد. با در نظر گرفتن این موضوع، هدف کتاب حاضر بررسی سلسلهها و فرمانرواییهایی است که به فکر فراتر رفتن از محیط اطراف خود برای ایجاد سیاستهای بزرگتر در قلمرو ایران بودند.
کتاب پادشاه هفت اقلیم