کتاب رو به سوی خاوران

این کتاب دربرگیرنده روشهای مرده سپاری در میان ایرانیان و زرتشتیان است. در این کتاب افزون بر پرداختن به شیوه های مرده سپاری در درازنای تاریخ، به این پرسش که پیش از روش سپردن مردگان در دادگاه(دخمه) چه شیوه هایی در میان زرتشتیان کاربرد داشته، پاسخ داده شده است. عمده ترین سخن این کتاب درباره شیوه خاک سپاری در میان زرتشتیان و پیوند آن با دیگر روش های رایج در میان مردم از گذشته تاکنون است.
این کتاب دارای ۱۳۵ صفحه و ۶ فصل است که عبارتند از:
فصل یکم روش های مرده سپاری
فصل دوم دادگاه و ساختار آن
فصل سوم آیین و باورهای مرده سپاری
فصل چهارم دخمه
فصل پنجم کهن الگوهای مرده سپاری
فصل ششم ریشه ها و پیوندها
فصل هفتم فرشکرد
بخشهایی از سرآغاز این کتاب بدین ترتیب است:
دخمه چیست؟
آیا دادگاه ها همان دخمه های یادشده در نوشته های دینی و کهن اند>
آیا در سراسر ایران، دست کم پیش از ورود تازیان که بیش تر مردم آیین زرتشتی داشته اند، تنها یک روش مرده سپاری(دخمه گذاری، دادگاه، خاک سپاری، سوزاندن و…) وجود داشته است؟
نخستین دادگاه چه زمانی در ایران ساخته شد؟
آیا ایرانیان آغازگر روش مرده سپاری در دادگاه ها بوده اند؟
این پرسش ها تنها بخشی از بی شمار رازهای ناگشوده پیرامون داستان سوگ واری در میان ایرانیان است که هر چند کسی چندان میلی به پرداختن به آن ها ندارد، اما باید روزی گشوده و پاسخ داده شوند.