از میان سازهای ضربی موسیقی ایران، تمبک (دنبک یا ضرب) کامل ترین سازی است که تا کنون ساخته شده و آن را از گل پخته و چوب می ساختند و اکنون نیز می سازند. لیکن چوبی آن از نظر بها و ارزش فنی و آهنگ از انواع دیگر ممتازتر است. معمولا روی ضرب، پوست بره می کشند و نوع گلی بزرگ آن را که در زورخانه ها (ورزشگاه ها) به کار برده و می برند، برای استقامت بیشتر روی آن را پوست گوسفند می اندازند. نوع چوبی تنبک را که خوش آهنگ تر است معمولا در مجالس طرب و محافل ذوقی و هنری و کنسرت ها به کار می برند.