آخر بازی های پیاده ای در عین حال که ساده هستند، مشکل هم هستند. از یک طرف وضعیت «بهتر» یا «بدتر» در آن مفهومی ندارد، چرا که هر آخر بازی حتی مبهم ترین آن در نگاه اول اصولا تا پایان برآورد می شود و به همین دلیل ممکن است برای یکی از طرفین به طور قطعی برنده یا مساوی ارزیابی شود. از طرف دیگر در این گونه آخر بازی هاست که باید مفاهیم دشواری مانند تئوری خانه های مرتبط را که بر پایه ی زوگزوانگ ایجاد شده است، به کار بست. آخر بازی های پیاده ای بررسی شده از بازی های عملی برگرفته شده است که در آن ها ایجاد زوگزوانگ قوانین خودش را دارد و طرف قوی باید به طرز صحیح هم از برتری پوزیسیونی و هم شیوه های تاکتیکی استفاده کند. قانون اول فعال کردن شاه و ساختار خوب پیاده ای (برتری در فضای عمل) است. قانون دوم برخورداری از یک (و گاهی حتی دو) حرکت ذخیره برای انتقال نوبت حرکت به حریف است. در ضمن یادآوری می کنیم که کسب تمپ با مانور مثلثی شاه هم حاصل می شود تا حریف را مجبور کند که حرکت ذخیره را از دست بدهد یا این که با دست کشیدن از مقاومت، وضعیت خود را بدتر نماید.