1. خانه
  2. /
  3. کتاب این مردم نازنین

کتاب این مردم نازنین

نویسنده: رضا کیانیان
3.05 از 2 رأی

کتاب این مردم نازنین

قصه های رضا کیانیان با مردم
These people are naughty
انتشارات: مشکی
ناموجود
50000
معرفی کتاب این مردم نازنین
شهرت، تنهایی را می دزدد. همه جا نگاه ات می کنند. همه جا با تو هستند. زیر ذره بین هستی. فقط در خانه می شود تنها بود. اگر تلفن های علاقه مندان بگذارند! در خانه هم باید همیشه پرده ها کشیده باشد. همسایه ی علاقه مند هم زیاد است. من هم مثل هر آدم دیگری تنهایی می خواهم. من هم به تنهایی نیاز دارم. بازیگری در هر شکل اش تنهایی ندارد. بازیگر، پشت صحنه و روی صحنه همیشه با عده ای دم خور است. تنها نیست... من در خیلی قلب ها، خانه ای دارم. هیچ وقت آواره نمی شوم. بی سرپناه نمی مانم. این همه قلب، این همه خون، این همه تپش. این همه عشق، این همه تنهایی و این همه مردم. این مردم نازنین.
درباره رضا کیانیان
درباره رضا کیانیان
رضا کیانیان در سال ۱۳۳۰ در محله میدان خراسان تهران به دنیا آمد. به گفته خودش، پدرش معروف به حسین تهرانی، باستانی کار قدیمی تهران و همدوره هفت کچلون و حسین رمضون یخی بود.[۳] رضا دومین فرزند خانواده و دارای ۴ برادر و دو خواهر می‌باشد. او در ۱ سالگی به همراه خانواده به مشهد نقل مکان کرد. در مشهد علاوه بر گذراندن دوران تحصیلات ابتدایی و دبیرستان، در حوزه علمیه مشهد به تحصیل دروس فقهی و اسلامی نیز پرداخت. اولین استاد بازیگری او برادرش داوود بود که در سال ۱۳۴۵ وی را در نمایشنامه از پانیفتاده‌ها به قلم غلامحسین ساعدی کارگردانی کرد. رضا به مدت سه سال در گروه تئاتر برادرش داوود فعالیت داشت. وی در سال ۱۳۵۵ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته تئاتر فارغ‌التحصیل شد. رضا کیانیان در اواخر حکومت پهلوی به عنوان یک توده ای علیه محمد رضا شاه فعالیت داشت.[۴] همسر او هایده قراچه داغی، خواهرزادهٔ سهراب سپهری است.
نظر کاربران در مورد "کتاب این مردم نازنین"
2 نظر تا این لحظه ثبت شده است

نکته ای که دوست داشتم این بود که کیانیان خیلی جاها باصداقت حرف زده بود حتی از خلاف‌های رانندگی و سواستفاده از معروف بودنش و... . اما یه جاهایی هم سعی کرده بود تعریف خودشو کنه ولی به نظرم با مورد اول می‌شد از مورد دوم چشم پوشی کنی. یه سری از خاطرات بامزه بودن و یه سریا حرفی برای گفتن داشتن یه سریا هم نه بامزه بودن نه حتی حرفی داشتن جوری که آدم از خودش می‌پرسید آخه چرا باید این خاطره تو کتابی چاپ بشه! به نظرم اگه قرار بود کتاب فقط شامل خاطره‌های دسته اول و دوم باشه تعداد صفحات نصف می‌شد. در کل برای خوندن در مواقعی که حوصله اتون سررفته خوبه و جنبه سرگرمی داره. خوندنش خالی از لطف نیست ولی جوری هم نیست که بخوام پیشنهاد کنم حتما بخونید. مثل اینکه نسخه صوتی این کتاب با صدای خود آقای کیانیان هم موجوده. به نظرم نسخه صوتیش باید جذابتر از خود کتاب باشه.

1404/04/02 | توسطسعیده صیادی - کاربر سایت
0
|

در رفتار ایشان باید این مردم نازنین را دید.

1401/07/11 | توسطابوالفضل حبیبی - کاربر سایت
1
|