«بیژن و منیژه» یکی از داستانهای فرعی در شاهنامه فردوسی، بزرگترین اثر حماسی فردوسی، است. حکیم ابوالقاسم فردوسی داستان عشق بیژن، پهلوان نامآور سپاه ایران، پسر گیو، و منیزه، دختر افراسیاب، دشمن ایرانیان، را به صورت دلانگیزی روایت کرده است. «بیژن و منیژه» داستان عاشقانه و در عین حال آموزنده شاهنامه است. برخی اصل این داستان را مربوط به عصر اشکانیان میدانند.
کتاب بیژن و منیژه شاهنامه فردوسی