کارتر با استفاده از شواهد حاصل از مطالعات علمی، مکانیک کوانتومی و تحقیقات مربوط به آگاهی نشان میدهد که چگونه آگاهی به مغز بستگی ندارد و در واقع ممکن پس از مرگ بدن ما بقا داشته باشد. او با بررسی شواهد جدید و باستانی تجربیات نزدیک به مرگ از سراسر جهان شامل چین، هند، و جوامع قبیله ای مانند بومی های آمریکا و مانوریها، توضیح میدهد که چگونه تجربیات نزدیک به مرگ شواهدی ارائه میکنند از این که آگاهی پس از مرگ بدن ما بقا دارد. او به بسیاری از توضیحات روان شناختی و فیزیولوژیکی تجربیات نزدیک به مرگ ارائه شده توسط شکاکین نگاه میکند - مانند استرس، خاطرات تولد یا کمبود اکسیژن - و به وضوح نشان میدهد که چرا هر یک از آنها در توضیح درست تجربیات نزدیک به مرگ شکست میخورند. کارتر با واکاوی شباهتهای بین تجربیات نزدیک به مرگ و دیدهای تجربه شده طی مرگ واقعی و تقاطع فیزیک و آگاهی، واقعیت در مورد ذهن، ماده و حیات پس از مرگ را کشف می کند.
کتاب علم و تجربه نزدیک به مرگ